🚆 Stroompanne, Sigaretten en Franse Croissants: Een West-Vlaming in Rijsel! 🚶♂️🥐
‘T was nog stekedonker buiten, de vogeltjes lagen nog in hun bed en ‘k stond al te blauwbekken op ‘t station van Menen. 06:30 uur. Geen kat te zien behalve ne verdwaalde duif die precies ook ne trein moest pakken. Bestemming? Rijsel!
De Grote Stroompanne van de NMBS (of: “Wat ‘n verrassing!” 🙄)
De trein vertrok ne keer op tijd! ‘k Moest mij al afvragen of ‘k nie in de verkeerde realiteit zat. Alles verliep vlot, tot BOEF! Stroompanne! Ge verstaat het: net op ‘t moment dak d’er goe inzat, viel de trein stil midden in nen grooten niemandsland.
Daar zaten we dan. 15 minuten. Niks bewoog. Ge hoorde alleen ‘t zenuwachtige gezucht van ne meneer die precies te laat was voor zijn werk, en ne andere die tegen zijn GSM zat te roepen alsof die GSM daar iets aan kon doen. NMBS, ge zijt ne loting eh.
Maar bon, na 15 minuten kwam de trein weer in gang. Ge zoudt denken dat ze ondertussen ne reserve-generator hebben of zoiets, maar nee hoor! Pure West-Vlaamse koppigheid heeft die trein weer doen rijden.
Aangekomen in Rijsel: “Hedde ne sigaret?”
EINDELIJK! In Rijsel! ‘k Stap van de trein en ge raadt het nooit, de eerste vraag die ‘k krijg:
👉 “Hedde ne sigaret voor me?”
Joeng toch. ‘k Zie er blijkbaar uit als ne rijdende tabakswinkel. ‘k Moest mij inhouden om nie te zeggen: “Nee, moar ‘k heb nog ne halve baguette in m’n zak steken, is da ook goed?”
Bon, sigarettenvraag genegeerd, op naar de stad!
De Charme van Rijsel (en de Gevaarlijke Straatjes)
Rijsel is zo’n stad waar ge u ineens een beetje chiquer voelt. Oude gevels, smalle straatjes, precies ne filmset. ‘k Was d’er zo hard van onder den indruk dat ‘k bijna op m’n muile ging op nen gladden kassei!
Na ne goeien toeristisch toerke vond ‘k eindelijk ne gezellige café aan de Grand Place. Tijd voor ne koffie en een croissant. Joeng, da’s hoe het moet zijn eh! Vers gebakken, goe krokant, en vooral… met een proper servet en ni zo’n slap voddeke.
Daar zat ‘k dan, genietend van m’n ontbijt, terwijl de Fransen rondom mij druk bezig waren met klappen met hun handen in de lucht alsof ze toneel aan ‘t spelen waren. Frans praten zonder handgebaren? Onmogelijk.
Parc de la Citadelle: Waar Joggers en Duiven Samenzweren
Na ‘t ontbijt op naar ‘t park! Parc de la Citadelle, ne grote groene lap natuur waarin ge u een verloren scoutsman voelt.
Alles was daar peis en vree… tot de joggers verschenen. Overal lopers, precies of ‘k in nen marathon was beland zonder inschrijving. Korte broeken, ne volle snelheid, en een blik alsof ze hun leven ervan afhing.
En dan die duiven… Die zaten mij weer met ne schuin oog aan te kijken alsof ze wisten dak geen eten bijhad. Sorry, gasten, geen kruimels vandaag!
De Terugkeer: “Was da nu weeral nodig?”
Na een ferm toerke en nen overdosis gezonde lucht was ‘t tijd om terug richting station te stappen.
In de namiddag de trein terug gepakt, en deze keer zonder panne! ‘k Vertrouwde het ni, maar ik geraakte effectief heelhuids in Menen.
Eenmaal in Geluwe, kon ‘k alleen maar denken:
💭 “Amai, wa ne dag! Een schone stad, goe eten en een pak avonturen.”
En de moraal van ‘t verhaal? Nooit den eerste trein pakken zonder ne thermos koffie, een croissant voor de duiven en ne sigaret voor de eerste bedelaar. 😂🚶♂️🇫🇷
Foto Album
Reactie plaatsen
Reacties